Otóż ci, których pasterzem jest śmierć, zdają się do czasu rozkwitać, a sprawiedliwi trudzić się: ale dlaczego tak jest? Ponieważ jeszcze jest noc. Co to znaczy: Jest noc? Jeszcze nie znamy zasług ludzi sprawiedliwych i niejako sławi się szczęście bezbożnych.
Dopóki jest zima, trawa wydaje się bardziej zadowolona niż drzewo. Trawa bowiem w zimie rozwija się, drzewo zaś wydaje się martwe. Kiedy przyjdzie cieplejsze słońce podczas lata, drzewo w ziemi wydające się suchym, rozwija liście, przynosi owoce. Tymczasem trawa usycha. Zobaczysz chwałę drzewa, trawa uschnie.
Tak też sprawiedliwi obecnie trudzą się, zanim nadejdzie lato. Życie ukryte w korzeniu nie jest jeszcze widoczne w gałęziach. Korzeniem zaś naszym jest miłość.
A co powiedział Apostoł? Abyśmy mieli korzeń w górze, aby naszym pasterzem było Życie, ponieważ nasze obcowanie nie powinno odstępować od nieba, ponieważ na tej ziemi mamy chodzić niczym umarli. Abyśmy żyjąc częścią wyższą, niższą umierali, a nie odwrotnie.
A ponieważ nasze życie i serce nie powinno opuszczać górnych afer, co mówi Apostoł? „Umarliście bowiem”, a żebyś się nie lękał: „i życie wasze ukryte jest z Chrystusa w Bogu”. Oto, gdzie jest nasz korzeń. A kiedy ukaże się nasza chwała, niejako w postaci liści i owoców? Widać to z dalszych słów: „Gdy się ukaże Chrystus, życie nasze, wtedy i wy z nim ukażecie się w chwale”. I nastanie poranek.
To nie jest teraz ranek. Obecnie pyszni i bogacze tego świata puszą się, bezbożni szydzą z dobrych, niewierni z wierzących i głoszą: Na co wam się zdało wierzyć? I co więcej macie przez to, że macie Chrystusa? Niechaj odpowiedzą wierzący, jeśli prawdziwie wierzą: Jest noc, jeszcze nie widać tego, co mamy. Niechaj ręce nie ustają w pełnieniu dobrych uczynków. Dlatego gdzie indziej powiedziano: „W dniu mego utrapienia szukałem Boga mymi rękami, i nocą wyciągałem je przed nim i nie zostałem oszukany”.
Trud nasz ukaże się rano, rano też ukaże się owoc. Ci, którzy teraz się trudzą, potem będą panować: a ci, którzy obecnie chełpią się i pysznią, potem zostaną poniżeni.
– św. Augustyn, „Pierwsze objaśnienie Psalmu 29” [48(2),3], w: „Objaśnienia Psalmów Ps 1-36”, tłum. J. Sulowski, opr. E. Stanula CSsR, Warszawa 1986, s. 235n.
(opublikowano:26 stycznia 2019 r.)