Papież niesie tajemnicę Szymona Piotra, któremu Chrystus powiedział: „Ty jesteś Piotr (czyli Opoka) i na tej opoce zbuduję Kościól mój” (Mt16,18). Tajemnica Piotra jest tajemnicą wiary. Jezus chciał oddać swój Kościół człowiekowi. Aby wyraźniej nam o tym przypomnieć pozwolił, by ten człowiek trzykrotnie Go zdradził przy wszystkich, zanim mu wręczył klucze swojego Kościoła.

Wiemy, że łódź Kościoła nie jest powierzona jakiemuś człowiekowi ze względu na jego nadzwyczajne zdolności. Wierzymy jednak, że temu człowiekowi zawsze towarzyszy Boski Pasterz, aby niewzruszenie trwał on w wierze. Nie lękajmy się! Usłyszmy słowa Jezusa: „Ty jesteś Szymon (…) ; ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy Piotr” (J1,42).

Już od pierwszych godzin powstaje tkanina historii Kościoła: złota nić nieomylnych decyzji papieży, następców Piotra, czarna nić ludzkich i niedoskonałych uczynków papieży, następców Szymona. W tym niepojętym splocie przemieszanych ze sobą nici wyczuwamy igiełkę prowadzoną niewidzialną dłonią Boga, uważnie kreślącą na tkaninie jedyne Imię, w którym możemy być zbawieni – Imię Jezusa Chrystusa!

Drodzy Przyjaciele, wasi pasterze są pełni wad i niedoskonałości. Jedności Kościoła jednak nie zbudujecie gardząc pasterzami. Nie lękajcie się wymagać od nich wiary katolickiej, sakramentów życia Bożego. Pamiętajcie słowa świętego Augustyna: „Kiedy chrzci Piotr, to chrzci Jezus. Ale kiedy chrzci Judasz, to także chrzci Jezus!”.

Najbardziej niegodny spośród księży pozostaje narzędziem Bożej łaski gdy sprawuje sakramenty. Popatrzcie jak bardzo kocha nas Bóg! Zgadza się złożyć swoje Ciało Eucharystyczne w świętokradzkie dłonie nędznych księży. Jeśli uważacie, że wasi księża i wasi biskupi nie są święci, to w takim razie wy bądźcie święci za nich. Podejmujcie pokutę, post, by naprawić ich błędy i tchórzostwo. Tylko w ten sposób można nieść brzemię innego człowieka.

– Kard. Robert Sarah, „Wieczór się zbliża i dzień już się chyli”, Warszawa 2019, s. 19n.

(opublikowano:17 października 2019 r.)