Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Od pragnienie bycia poważanym,
   które nie jest powiększaniem chwały Bożej
– Broń nas, o Jezu!
Od pragnienia bycia kochanym,
   które nie jest skierowane ku wzajemnej miłości.
Od pragnienia bycia wywyższanym,
   które nie jest szukaniem dobra Królestwa Bożego.
Od ptanienia bycia honorowanym,
   które nie jest wyrazem służby społeczeństwu.
Od pragnienia bycia wychwalanym,
   które nie jest walką o prawdę.
Od pragnienia bycia preferowanym,
   które nie jest wyrazem zapału dla ewangelizacji.
Od pragnienia bycia doradcą,
   które nie jest troską o dobro drugiego.
Od pragnienia bycia aprobowanym,
   które nie jest znakiem starania się o sprawiedliwość.
Od pragnienia bycia popularnym,
   którego nie jest owocem miłości do ludzi.

Od przesadnego lęku przed upokorzeniami
– Wybaw nas, Chryste!
Od przesadnego lęku przed pogardą.
Od przesadnego lęku przed niespodziewanym cierpieniem.
Od przesadnego lęku przed oczernieniem.
Od przesadnego lęku przed byciem zapomnianym.
Od przesadnego lęku przed byciem niesprawiedliwie osądzanym.
Od przesadnego lęku przed szyderstwami.
Od przesadnego lęku przed podejrzeniami.

Jeżeli inni są więcej kochani od nas
– Jezu, pozwól nam cieszyć się z nimi!
Jeżeli inni są bardziej wyróżniani od nas.
Jeżeli inni w opinii świata słusznie wzrastają, my zaś tracimy.
Jeżeli inni są wybierani, my zaś pomijani.
Jeżeli inni są wychwalani, my zaś niezauważani.
Jeżeli inni według planów Boga wzrastają w świętości bardziej od nas.

Aby nasze dążenie do świętości nie zagubiło się
   w przesadnej obserwacji samego siebie lub w porównywaniu się z innymi
– O to prosimy Cię, Jezu!
Aby nasza pokora nie była udawaniem,
   aby lepiej wypaść albo załatwić sobie coś.
Abyśmy mogli z radością akceptować nasze osiągnięcia, sukcesy,
   wyróżnienia, pochwały i nagrody, dziękując Bogu i śpiewając
   w sercu Magnificat.
Abyśmy przyjmowali wszystkie nasze talenty i zdolności od Boga
   jako dar i zadanie w służbie ewangelizacji
   i jedności świata.
Abyśmy bez zazdrości, a nawet z radością uznali również
   charyzmaty innych, których sami nie posiadamy.
Abyśmy akceptowali też nasze ograniczenia, braki, trudności
   wewnętrzne lub zewnętrzne, choroby oraz zadane nam krzywdy
   jako próbę od Pana Boga i zaproszenie do głębszego udziału
   w tajemnicy Twojego Krzyża i zmartwychwstania.
Aby nasza praca nad sobą była coraz bardziej wypełniona zaufaniem
   i miłością do Boga i bliźniego na wzór Maryi.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – przepuść nam Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – wysłuchaj nas Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – zmiłuj się nad nami!

P: Jezu cichy i pokornego serca,
W: Uczyń serca nasze według Serca Twego.

P: Módlmy się. Panie Jezu Chryste, z miłości do Ojca Niebieskiego i do nas ludzi uniżyłeś się i stałeś się człowiekiem służąc wszystkim – posłuszny aż do przelania Krwi na Krzyżu. Daj nam Twojego Ducha, abyśmy mogli uczestniczyć w dziele odkupienia na wzór Twojej Matki i za jej wstawiennictwem brali udział w Twoim zmartwychwstaniu, Twojej i misji i Twojej chwale. Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Winfried Wermter CPPS, „Tajemnica miłości”, Częstochowa 2000, s. 129nnn.

(opublikowano:9 września 2014 r.)